قانون برای کودکان؛ چگونه حد و مرز برای تربیت فرزند تعیین کنیم؟
قانون برای کودکان؛ صفر تا صد تعیین حد و مرز تربیتی
قانون برای کودکان یکی از پایه‌های اساسی در مسیر تربیت هدفمند است. پدر و مادری که می‌خواهند فرزندشان خوش‌رفتار، مسئولیت‌پذیر و موفق باشد، باید از همان سال‌های ابتدایی زندگی به او یاد بدهند که آزادی، بدون مرز مشخص، تبدیل به بی‌نظمی و سردرگمی می‌شود. مرزهای رفتاری سالم، به کودک امنیت، انسجام و مسیر می‌دهند.
بسیاری از والدین بین سخت‌گیری و آزادی کامل در نوسان‌اند، بدون آنکه بدانند مسیر میانه و اصولی برای ایجاد امنیت، رشد شخصیت و پرورش مسئولیت‌پذیری وجود دارد. این مسیر، چیزی نیست جز تربیت کودک با کمک مرزهای روشن و قوانین کاربردی.
در این مقاله، بررسی می‌کنیم که چرا تعیین قانون برای کودکان ضروری است، چه اشتباهاتی را باید در این مسیر کنار گذاشت، چگونه قوانین را متناسب با سن کودک طراحی کنیم، و چطور می‌توان اجرای قانون را به تجربه‌ای سازنده و مؤثر تبدیل کرد.
چرا تعیین قانون برای کودکان ضروری است؟
همه پدر و مادرها دوست دارند فرزندشان خوشبخت، موفق و خوش‌رفتار باشد؛ اما رسیدن به چنین نقطه‌ای بدون تربیت هدفمند ممکن نیست. یکی از مهم‌ترین ابزارهای تربیت مؤثر، تعیین قانون و مرزهای رفتاری برای کودک است.
ممکن است در ابتدا این جمله نگران‌کننده به نظر برسد:
«اگر برای کودک قانون تعیین نکنید، دیگران برایش قانون وضع خواهند کرد!»
یعنی اگر شما به‌عنوان والد مرزهای منطقی و روشن را تعیین نکنید، کودک در آینده ناچار است قانون‌های زندگی را از تجربه‌های سخت، محیط ناعادلانه یا گروه همسالان یاد بگیرد؛ که معمولاً دردناک و هزینه‌بر است.
چرا کودکان به قانون نیاز دارند؟
-
قانون، امنیت ذهنی ایجاد می‌کند.
کودکی که بداند چه رفتاری پذیرفته‌شده و چه رفتاری خط قرمز است، احساس آرامش و پیش‌بینی‌پذیری بیشتری دارد. این امنیت روانی او را در مسیر رشد شخصیتی پایدار قرار می‌دهد. -
مرزبندی به کودک جهت می‌دهد.
همان‌طور که ریل به قطار کمک می‌کند تا از مسیر خارج نشود، قانون هم به کودک نشان می‌دهد در هر موقعیتی چه واکنشی مناسب است. -
قانون‌پذیری مقدمه مسئولیت‌پذیری است.
کودکی که از همان سال‌های ابتدایی زندگی یاد می‌گیرد برای اعمالش چارچوب وجود دارد، در نوجوانی و بزرگسالی راحت‌تر مسئولیت رفتار و انتخاب‌هایش را می‌پذیرد.
فرض کنید کودکتان عادت دارد هنگام غذا خوردن روی مبل راه برود. اگر هیچ قانونی در این زمینه نداشته باشید، شاید او این رفتار را تا سال‌ها ادامه دهد. اما اگر به‌طور واضح قانونی بگذارید که:
«غذا فقط پشت میز خورده می‌شود» و پیامد رفتار را هم مشخص کنید (مثلاً اگر رعایت نشود، تا وعده بعدی میان‌وعده‌ای نخواهد بود)، کودک یاد می‌گیرد بین آزادی و مسئولیت تعادل برقرار کند.
نکته مهم والدگری:
قانون باید مشخص، منصفانه و قابل %A
