مژده گل – داستان هایی از زندگی امام رضا (ع)

کتاب مژده گل امام رضا (ع)

کتاب داستان هایی از زندگی امام رضا (ع) از مجموعه مژده گل، کتاب داستانی مذهبی به قلم محمود پوروهاب و با تصویرسازی محسن میرزایی است که انتشارات کتاب جمکران، آن را در 48 صفحه‌ی مصور گلاسه برای رده سنی ب و ج یعنی کودکانی در بازه‌ی سنی 7 تا 12 سال به چاپ رسانده است. متن روان و ساده‌ی این کتاب همراه با تصاویر زیبا و جذاب، کودک و یا نوجوان را ترغیب به خواندن این کتاب می‌کند.

در این کتاب کودک، فرزند شما با جنبه‌های والای شخصیتی و رفتاری امام رضا (ع) آشنا می‌شود و از ایشان، درس زندگی و چگونه بهتر زیستن را می‌آموزد.

کتاب داستان‌هایی از زندگی امام رضا (ع)، داستان‌هایی از زندگی، دوران حکومت و وفات هشتمین امام ما شیعیان یعنی امام رضا (ع) است که در قالب قصه‌هایی به زبانی شیوا و زیبا روایت شده‌اند و کودکان را با مهربانی، خوش‌اخلاقی، مردم‌داری، بخشندگی، گشاده‌رویی، شکیبایی و صفات بارز دیگر امام رضا آشنا می‌کند.

از آنجایی که یکی از افتخارات ما ایرانیان، وجود بارگاه مقدس حرم مطهر رضوی یعنی آرامگاه امام رضا (ع) در کشورمان و شهر مشهد است، شایسته است از زندگی و ویژگی‌های شخصیتی این امام بزرگوارمان بیشتر بدانیم تا بتوانیم میزبانان بهتری برای زائران امام رضا (ع) باشیم. پس بهتر است فرزندمان را نیز از کودکی و با خواندن این قبیل داستان‌ها با تمامی ابعاد زندگی و زوایای شخصیتی این امام رئوف آشنا کنیم.

کتاب داستان هایی از زندگی امام رضا (ع) از مجموعه مژده گل، شامل چند قصه در وصف شخصیت والای ایشان است و یکی از جلدهای مجموعه کتاب‌های مژده گل به شمار می‌رود که شما می‌توانید با مراجعه به صفحه کتاب مژده گل، سایر کتاب‌های این مجموعه را مشاهده و در صورت تمایل، خریداری کنید.

برشی از متن کتاب:

«پیرزن وقتی امام را در حیاط دید، با خوشحالی جلو آمد. از کنار باغچه، نهال کوچکی برداشت و گفت: قربان قدم‌هایت آقا… دوست دارم این نهال بادام را با دست‌های خودت در این باغچه بکاری تا از شما برای من یادگاری باشد. آیا لطف می‌کنید؟ امام (ع) خندان و مهربان، نهال بادام را گرفت، در باغچه کاشت و در پایش آب ریخت. پیرزن احساس کرد خوشبخت‌ترین آدم روی زمین است! دو  سه سال گذشت. درخت کوچک بادام قد کشید و میوه داد.

پیرزن هر وقت به درخت بادام نگاه می‌کرد، به یاد امام (ع) می‌افتاد؛ به یاد خوبی‌ها و حرف‌های شیرینش… و یک عالمه شادی در دلش جا می‌گرفت. همسایه‌ها که قصه‌ی درخت بادام را شنیده بودند، هر روز به در خانه‌ی او می‌آمدند و از او می‌خواستند تا بادامی به عنوان تبرّک به آن‌ها بدهد.»